donderdag 17 augustus 2017

Dag 6: dinsdag 25 juli 2017: Denali National Park (57 mijl)

Ook vandaag weer vroeg wakker. Ruim voor onze buren, die vroeg zoden vertrekken. Volgens ons liggen ze nog op één oor als wij al van het terrein van het RV-camp en motel vertrekken richting Denali. Als we wegrijden valt de regen me bakken uit de hemel en met dit weer zullen we zeker niet ver het nationale park binnengaan. Als we bij het park aankomen is de regen gestopt en komt er zelfs een zwak zonnetje tevoorschijn. Misschien waren we toch nog niet helemaal wakker bij vertrek, blijkt even later als we bij het visitor center van Denali NP komen. We hebben geen enkel fototoestel of videocamera bij ons. Hoe willen we alle wild life dan gaan vastleggen? Alleen met de smartphone? En we hebben ook nog geen bus gereserveerd om ver het Denali NP in te gaan. Bij de balie zien we dat we – als we eerst de fotocamera gaan halen - we op zijn vroegst om 11:30 uur mee zouden kunnen en dat is eigenlijk geen optie; veel te laat voor een acht uur durende bustocht vv. We maken wat foto's bij het visitor center en ontmoeten alvast wat Denali-wildlife

Gelukkig zijn we al eerder in het park geweest, dat maakt het “balen-gevoel” iets minder. We hadden twee opties. Bij goed weer met de bus het park in en bij slecht weer alle toeristenwinkels in Denali bezoeken. Het is goed nog slecht weer, dus we maken een optie 3: we rijden zover als we mogen met de auto het park in en zullen onderweg enkele trails lopen om wat geocaches te vinden. Omdat we geen spectaculaire vergezichten verwachten en ook geen indrukwekkend wildlife, kunnen we met onze smartphones ook wel wat foto’s maken. We wandelen de loop trail langs de Salvage River, niet al te inspannend, maar wel leuk. Daarna lopen we bij het visitor center nog twee kleine trailtjes. Geeft toch het gevoel dat je goed bezig bent.

We rijden daarna naar Denali dorp om koffie te drinken en alle toeristische winkeltjes te bekijken. Ze lijken allemaal op elkaar en als het aan de Autoriteit Consument en Markt zou liggen zouden ze beboet worden wegens verboden prijsafspraken (misschien zijn ze zelfs wel allemaal van dezelfde eigenaar?). We vinden nog wat caches, waarvan een bij een van de resorts die bij de cruises horen. Princess en Holland America zijn de bekendste. Ze slepen hun passagiers door heel Alaska en stoppen ze dan in peperdure resorts voor de nacht (een nachtje voor meer dan $ 300,-). ’s-Avonds eten we bij Brewery 49th. Hier staat de filmbus van de film “Into the Wild”, het relaas van een tiener is Californië die genoeg heeft van het gezapige bestaan van hem en zijn familie. Hij trekt na enige omzwervingen naar Alaska, waar hij van plan is om 100 dagen in zijn eentje into the wild te verblijven. Terug naar de natuur en naar de basics. De 100 dagen worden gehaald, maar als hij terug wil versperren twee rivieren hem de weg. Toen hij in het najaar kwam waren het kabbelende stroompjes, in het voorjaar zijn het woeste rivieren die hij niet kan oversteken.

In zijn “wonder bus” overlijdt hij uiteindelijk aan het effect van het eten van giftige bessen. Een week later wordt hij dood gevonden in zijn bus. De bus waarin hij verbleef en overleed, staat nog steeds op dezelfde plek. De bus die gebruikt is voor de verfilming staat bij de 49th brewery. Je kan er ook een hapje eten. Zowel buiten als binnen maakt het een gezellige indruk. Volgens tripadvisor is dit de nummer 1 plek om te eten in Healy (een dorp van 3 straten). Dat willen we natuurlijk uitproberen. Volgens ons is de rating overdreven en het eten behoorlijk overprized. Wij zijn niet onder de indruk, zeker niet als het eten van Jos koud wordt opgediend, terwijl het van de barbecue moet komen. Ook de prijs-kwaliteit verhouding is wat ons betreft echt uit balans. Dus mocht je daar naar toe gaan, weest gewaarschuwd. Als we bij het motel aankomen is de WIFI offline, geen spelletje, geen weblog dus kruipen we ons mand in.