Dag 24, zaterdag 12 augustus 2017. Seward – Anchorage

Voor vandaag hadden we gehoopt een tocht met de rangers van de Exit Glacier te kunnen maken, naar een hooggelegen gebied vanwaar een mooi overzicht hebt op de gletsjer. Omdat het de afgelopen dagen flink geregend heeft, besloten we op het laatste moment om dat niet te doen, vooral omdat de beschrijving aangaf dat het best pittig kan zijn en je ook flink moet klimmen. Met alle nattigheid – en mogelijk bijbehorende gladheid – vinden wij dat net even te risicovol.

We wandelen ’s morgens door Seward en ontdekken dat ze er een bijzondere kunstvorm koesteren: murals, muurschilderingen, waarvan er ieder jaar een wordt toegevoegd in dit stadje. Maar zelfs de bibliotheek is een plaatje om te zien, met de speciale tegels op de muur die het gebouw steeds een andere kleur geven, afhankelijk van waar je staat en hoe het licht valt. Dan op naar de Exit Glacier. We zijn er eerder geweest en het valt ons nu op hoe ver de gletsjer is teruggetrokken.

Zeker 100 meter in de laatste 10 jaar, waar het tot pakweg 1950 met ongeveer een meter per jaar ging en daarvoor zelfs met een meter per 10 jaar. Global warming, is echt een probleem. We wandelen naar een uitkijkpunt en ontdekken dat het bord met uitleg over de gletsjer 100 meter verplaatst is, naar de gletsjer toe. Geeft je toch te denken. Bij het visitor center zien we dat de tocht die we hadden willen maken, een tocht van zeker 8 uur zou zijn geweest en als het dan ook nog eens gaat regenen als wij ons wandeltochtje gemaakt hebben, zijn we blij dat wij een alternatief programma voor vandaag hebben bedacht. In de regen verlaten we Seward, op weg naar Anchorage, waar we de laatste vakantiedag nog zullen doorbrengen.

Onderweg klaart het af en toe toch weer op en we kunnen nu even stoppen in Moose Pass om er een kleine waterval te zien die een stukje wordt afgetapt om een waterrad in beweging te brengen, waar mensen hun gereedschap aan een slijpsteen kunnen slijpen. Toch leuk om dit even te zien, dankzij een nabijgelegen geocache.

De resterende weg naar Anchorage is beurtelings droog en door-en-door nat. Een koffiestop bij Girdwood en dan door naar ons laatste onderkomen, de Microtel Inn & Suites, in Anchorage. Een modern hotel met royale kamers die wij echt wel nodig hebben om onze spullen weer terug gereorganiseerd te krijgen in drie koffers. Ieder jaar lukt dat weer, dus het zal nu ook wel lukken. Als traktatie eten we bij de Golden Corral, een buffetrestaurant waar echt van alles te krijgen is, uitgebreid saladebuffet, hoofdgerechten – vis, vlees en vegetarisch – uit Mexico, het Verre Oosten en uiteraard de USA en een uitgebreid toetjesbuffet met al het zoete dat Amerika kent. Omdat het weekend is, serveren ze als extra’s ter plaatse gegrilde steaks, sirloin, prime rib en spareribs. Uiteraard zit het er afgeladen vol en iedereen schept zijn bordjes goed vol. Wij ontdekken dat we dat ontwend zijn. Met een overvol buikje zoeken wij ons hotel weer op om nog iets met de koffers te doen.

Morgen nog een dagje om af te kicken en dan is het tijd voor de reis terug naar huis.