De weg ernaar toe is eigenlijk meer van hetzelfde, een weg met dennenbomen. Bij het park aangekomen worden we aangenaam verrast door het strand, dat vol ligt met verschillende stenen, en een klif-achtige wand. Een stukje Alaska dat echt heel anders is dan alles wat we tot nu toe en tijdens de vorige keren gezien hebben, en daarom nog leuker. Het is laagwater en volgens de host van de B&B is dat het moment om mooie glasachtige stenen te vinden. We vinden ze en met een zakje stenen verlaten we na een tijdje weer het strand. We kijken ook nog even bij de creek, die uitmond in de Cook Inlet. Ook dit is een bijzonder stukje natuur. In de Cook Inlet zien we olieplatforms liggen en aan de overkant zien we 4 bergen met vulkanische activiteit, al zijn ze op dit moment rustig. Natuurlijk liggen ook hier geocaches en daar maken we dan ook wat stops voor. De muggen zijn hier wel heel agressief en Jos besluit ze “Dracula’s little helpers” te noemen. Maar we vinden alle caches die we zoeken en dat is tijdens deze vakantie wel heel uitzonderlijk.
Daarna rijden we naar het dorp Kenai. Het is met ruim 7.000 inwoners een stuk groter dan wij hadden gedacht. Het is een bijzondere mix van (nabijgelegen) industrie, natuur met wildlife en historie We bekijken het stadje Kenai, nadat we er even een broodje hebben gegeten en wat caches hebben gepakt. Het oude gedeelte van Kenai, is voor een belangrijk deel Russisch van oorsprong. Dus van de tijd voordat de Amerikanen het van de Russen hebben gekocht. “Historisch” betekent in onze ogen vooral vervallen en verlaten. Geschiedenis wordt op veel plaatsen verschillend beleefd. Hoewel we nog meer van de natuur van Kenai willen zien, besluiten we toch terug te gaan naar de lodge. We willen nog even genieten van de mooie plek aan het water, als we morgen vertrekken moeten we toch via Kenai, dus die natuur komt wel.
Hoewel het een stukje frisser is dan gisteren en vanochtend, genieten we weer volop van het Daniel Lake. De eigenaars hebben eenden en drie ganzen die in het water voor de lodge zwemmen. Wanneer er een bald eagle aankomt herkennen ze die op de een of andere manier snel, want ze maken een enorm kabaal en gaan achter elkaar het water in. Het is een mooi gezicht. Jos stookt onderhand de BBQ op en zet weer een lekkere maaltijd op tafel. De eigenaar komt even later de eenden halen. Ze gaan naar een nachtverblijf. Als hij in zijn handen klapt komen de oudere eenden meteen naar hem toe, de jongere moeten nog leren om te komen, dus daar moet hij wat meer achteraan maar ook zij komen. Het doet ons denken aan de eendenshow van het Peabody hotel in Memphis. Als het frisser wordt gaan we naar binnen, maar omdat de lodge zo dicht aan het water staat, blijven we hetzelfde uitzicht houden. Het zal ons morgen zeker moeite kosten om deze plaats te verlaten.
