Het is rustig op de weg. Er zijn een stuk of 4 kleine dorpen van maximaal 10 straten langs de route, dus ook dat biedt weinig vertier. Het enige roadhouse is ook buiten gebruik. Vergane glorie met de bekende borden waar je je hoofd in mag stoppen voor de foto.
Wel zien we een moose met jong. Het eerste wildlife van deze vakantie. We stoppen voor een koffie-break in Nenana.
De vorige keer dat we naar Alaska gingen zijn we hier ook gestopt. Toen waren er nog wat toeristen winkeltjes die het aangenaam maakten om een rondje te wandelen. Ook missen we nu de rekken met zalmen die hingen te drogen voor de sledehonden in de winter. Nu is er niets meer van te zien. Zouden de sledehonden dan geen gedroogde vis meer krijgen? Er is niets van het oude dorp over. Veel winkeltjes zijn definitief gesloten. Waar Talkeetna in de afgelopen 4 jaar zich positief heeft ontwikkeld, is Nenana bijna een ghost-town geworden. We nemen koffie met een stuk blueberry pie bij de Roughwoods Inn and Cafe. Toevallig ligt er ook nog een geocache voor de deur, dus weer een “smiley op de kaart”. Nenana is vooral bekend van de jaarlijks terugkerende Ice Classic. Iedereen kan voor $2,50 een lot kopen en de datum en tijd voorspellen wanneer in de lente het rivierijs zal breken en de rivier weer bevaarbaar wordt. Er wordt een driepoot op het ijs geplaatst die aan de klokkentoren wordt verbonden met een touw. Als het touw breekt, wordt de klok gestopt en degene die het dichtst bijzit krijgt de jackpot. Dit jaar hebben er 254.961 mensen meegedaan aan de weddenschap, 42 mensen hadden de juiste dag en tijd voorspeld en gingen er met $ 4600 per persoon vandoor. Van dit evenement zie je in het hele dorp nog affiches en de wedboeken, maar dat is dan ook eigenlijk het enige wat het dorp te bieden heeft.
We vervolgen onze route en lezen in de Mile Post over het kunstenaarsdorp Ester. We besluiten daar te stoppen voor een lunch, maar de enige eettent in dit dorp van een paar huizen is gesloten en ook de kunst valt bijna nergens te zien. Dan maar de laatste 6 mijl naar Fairbanks rijden waar we picknicken in het Pioneer Park. Toch wel handig als je ergens al vaker bent geweest, wat Jos herinnert zich de weg nog goed en rijdt er foutloos naar toe. Na de picknick zetten we koers richting onze AirBnB. We rijden een paar mijl de stad uit en komen dan op een verlaten weg tegen de helling uit waar ons huis voor de komende dagen staat. We zijn tijdelijk grootgrondbezitters van 7 ha.! De kans dat we hier een moose of een beer in de tuin aan zullen treffen, is zeker aanwezig. De eigenaar van de woning is bijna nooit thuis en daarom verhuurt hij het sinds kort. Het is allemaal redelijk informeel, alles wat in de koelkast, voorraadkast en vriezer staat, mogen we gebruiken. En alles wat je over hebt kun je voor de volgende gasten achterlaten. De brief van de eigenaar op tafel geeft aan dat er vers gevangen halibut in de vriezer ligt. Op het deck staat een BBQ dus rijden we naar de supermarkt om vlees. Jos mist het koken op vakantie altijd en is helemaal in zijn element dat hij nu kan BBQ-en. Binnen no time staan er twee lekkere steaks, wat worstjes en een zelf gemaakte salade op tafel. Glaasje wijn erbij en samen kijken we vanaf het deck uit over het landschap dat tot heel laat in de zon blijft liggen. Donker wordt het hier bijna niet.
