We zijn weer vroeg wakker. Dat kan ook bijna niet anders in Fairbanks want je merkt goed dat je hier noordelijk zit. Tot 01.00 uur 's nachts is het licht, en om 4 uur is de zon weer op. Daartussen wordt het niet echt donker, wel goed schemerig.We zijn weer vroeg wakker. Dat kan ook bijna niet anders in Fairbanks want je merkt goed dat je hier noordelijk zit. Tot 01.00 uur 's nachts is het licht, en om 4 uur is de zon weer op. Daartussen wordt het niet echt donker, wel goed schemerig.
We beginnen de dag rustig met even op het deck van onze tijdelijke woning te zitten. Voor ons is het deck van dit huis een van de beste plekken. Je kunt er rustig even zitten en uitkijken over de heuvels bij Ester vlak voor Fairbanks.
Als we op pad gaan willen we proberen een cache te vinden die nog niet gevonden is. Sommige Alaskanen hebben al wel een poging gedaan, maar tot nu toe zonder succes. De cache owner (CO) heeft nog even gecontroleerd en verzekerd dat de cache er echt nog ligt. Dus tijd voor ons om een poging te wagen. We wandelen door het bos naar de plek waar hij zou moeten liggen en door goed speurwerk van Esmée vinden we het kleinood eigenlijk heel snel. We zetten als eerste onze naam op het rolletje. Weer een first to find in Alaska.
Dan rijden we op het gemak richting Circle over de The Steese Highway, een van de plaatsen waar de weg in AK eindigt. Uit beschrijvingen weten we dat je er niets te zoeken hebt, maar we zijn wel nieuwsgierig wat we tegen zullen komen. De weg is goed begaanbaar, ook in dit niemandsland worden er gewoon kilometers asfalt neergelegd. Niets geen dirt-road.
Vandaag blijken we in mijnbouwgebied te komen. Eerst doen we een cache bij een van de pioniers van de mijnbouw in deze streek: Felix Pedro. Hij ging de heuvels in en vond goud, waarna velen hem volgden en probeerden hun fortuin te maken. Het speciale van het goud in deze streek is dat het in nuggets (klompjes) en grains (korrels) gevonden wordt. Het moet erg aan de oppervlakte liggen waardoor het door stroompjes en rivieren mee omlaag kan worden gevoerd. Op rustige plekken in de rivier wordt het goud afgezet en met goudpannen wordt het goud uit het zand van de rivier gezeefd. Er zijn riviertjes waar je rustig met je goudpan kan proberen wat goud te vinden.
Onderweg willen we wat koffiedrinken en we komen terecht bij een nagemaakt mijnwerkersdorpje met een hotel. Alleen is de tent dicht en staat zelfs te koop. Gelukkig hebben we een broodje van Subways meegenomen, dus we gebruiken hun terras om dat te nuttigen. Alles ligt er nog bij alsof de bewoners ieder moment terug kunnen komen.
Gelukkig weten we dat er binnen een kilometer een roadhouse is dat nog in bedrijf is. Daar stoppen we voor koffie. Binnen geloof je je ogen niet, wat een prullaria mensen allemaal kunnen verzamelen en dan ook nog uitstallen in je horecagelegenheid. De koffie is oké.
We rijden nog enkele kilometers verder om wat caches te vinden, met wisselend succes. Onderweg zien we allemaal mensen die met emmertje bessen verzamelen. Het lijkt een nationale sport langs deze weg.
Als het gaat spetteren, kruipen we de auto in en rijde terug richting Fairbanks. Het lijkt alsof we de regen “uitrijden”, want al snel is alles weer droog. Op de heenweg hadden we een plaatsje gezien dat Fort Knox heet. We zijn nieuwsgierig en als we de bewegwijzering richting Fort Knox volgen komen we terecht in een moderne opgraving.
Supergrote machines schrapen de aarde laag voor laag af en supergrote vrachtwagens brengen het naar een “fabriek” waar de grond wordt gewassen en gezeefd. Zo worden er ieder jaar honderduizenden tonnen goud gewonnen in deze afgraving.
Volgens een van de contractors die we spreken, worden er daar zelfs goudstaven gemaakt en bewaard. Vandaar de naam Fort Knox, naar de gelijknamige plaats waar de Amerikaanse goudreserve wordt bewaakt. De mijn is dus een grote openlucht afgraving.
Terug in Fairbanks gaan we bij Pioneer Park naar de Salmon Bake, een populaire eetgelegenheid waar je uitgebreid, kibbeling, zalm en slow roasted prime rib kunt eten, all you care to eat.
Met een vol buikje keren we huiswaarts.
