donderdag 17 augustus 2017

Dag 11: zondag 30 juli 2017. Delta Junction – Tok (131 mijl)

Als wij wakker worden zijn alle werkmensen die hier ook hun verblijf hadden al lang weg. Wij stappen het restaurant binnen en krijgen de menukaart voorgeschoteld. Alleen de kok en zijn hulpje zijn nog aanwezig. De resten van een ontbijtbuffet worden opgeruimd. Wij melden braaf dat wij een complementairy breakfast verwachten en de kok vindt het prima. Kies maar van de kaart wat je wilt hebben en dus gaat hij de keuken in om onze bestelling klaar te maken. Wij mogen ondertussen koffie en sap pakken. We zijn de enigen in de ontbijtzaal. Na een kwartiertje komt hij terug met twee heerlijke versbereide omeletten met spek, champignons, worstjes en olijven. Hashbrowns erbij natuurlijk en de omeletten ook nog eens gevuld met een rijkelijke hoeveelheid kaas; de kok verontschuldigt zich dat hij geen cheddar meer had en dus andere kaas heeft gebruikt. Voor ons maakt het allemaal niets uit. Prima ontbijt.

Dan naar hartje Delta Junction, The end of the Alaskan Highway, naar het visitor center. Buiten staat het favoriete huisdier levensgroot. En een opmerkelijk waarschuwingsbord voor automobilisten. Delta Junction is een groep huisjes rondom een driesprong van wegen. Niets te doen dus, ook niet in het visitor center, waar een behulpzame dame ons te woord staat. Ze komt oorspronkelijk uit Anchorage meldt ze, maar had behoefte om een ander deel van de staat te leren kennen, dus woont ze nu hier. We horen dat er niet veel werk is, waardoor de meeste mensen twee baantjes hebben. Als we vragen wat er allemaal in de buurt te doen is, wijst ze ons op de country fair die precies dit weekend gehouden wordt. Dat willen we natuurlijk weleens zien, dus wij erheen. Dat wil zeggen, dat we toch nog wel behoorlijk moeten zoeken om die te vinden. Maar we komen er en het is er een drukte van belang getuige het aantal auto’s dat er geparkeerd staat.

Wat kunnen we hier verwachten? Kraampjes met van alles en nog wat, maar vooral veel eet- en snoepkramen.

Twee bescheiden podia waar plaatselijke artiesten zullen optreden, een kleine kermis, een vee-tentoonstelling, met bescheiden aantallen beesten, een drankentent die voornamelijk fris verkoopt, een verzameling mensen die zich het liefst nog uitdossen zoals honderd jaar geleden en die dan ook een aantal oude ambachten demonstreert.

En een crossterrein waar wedstrijden gehouden worden met quads, kleine terreinwagentjes en trucks die door het water en de modder tegen elkaar racen. Het is redelijk spectaculair omdat de autootjes superhard door de water- en modderbanen racen en flinke water- en modderwaaiers veroorzaken.

Het publiek vermaakt zich prima in de stralende zon en doet zich ondertussen tegoed aan lekkers en wat te drinken. Prima sfeertje hier en ook wij zijn benieuwd wie uiteindelijk de winnaar wordt, dus blijven we langer dan gepland. Bewegend beeld is nog veel leuker en volgt later.
Dan op weg naar Tok, waar we een echte Amerikaanse trailer hebben gehuurd voor de nacht. ’t Is een flinke bak, met een slide out, aparte toilet- en douchecabine, stromend warm en koud water, koelkast met vriezer, oven, magnetron, tv en dvd-speler en een groot bed. Beetje kamperen maar met alle gemakken en veel ruimte. We eten een hapje bij Fast Eddies, het enige restaurant in dit dorp. We kennen het nog van eerdere keren en we zijn opnieuw niet onder de indruk van het menu. We houden ons bij salade.