Vandaag hebben we het plan om naar de Chena Hot Springs te gaan. We zijn er een keer eerder geweest. Een plaats ten noordoosten van Fairbanks waar natuurlijk minerale warmwaterbronnen een populaire attractie zijn voor de mensen in de regio.
Maar eerst willen we nog even shoppen. We hebben onze zinnen gezet op gympen van Under Armour, een populair merk inmiddels in de USA en daarbuiten. Gisteren hadden we voor Jos al mooie zwarte gevonden, vandaag vinden we mooie voor Esmée en ook nog een paar helemaal witte Adidas schoenen met glimmende accenten. We kopen ook nog wat Jockey ondergoed voor Jos, alleen in de USA te koop, en hebben een coupon in de winkel gevonden waarin wordt beweerd dat je bij iedere tweede aankoop van ondergoed 50% korting krijgt. Leuke aanbieding, alleen niet voor Jockey. We vinden dat uiteraard jammer en uit het niets weet onze kassière dan plots een code in te typen die 20% korting geeft op al onze ondergoedaankopen. Wij zeggen geen neen.
Vorige keer dat we naar Chena gingen regende het, nu is het stralend weer en de temperatuur is ongeveer 25 graden Celsius.
Onderweg proberen we nog wat caches te vinden, met wisselend succes; meer niet dan wel. We hebben onze geo-sense blijkbaar in Nederland achtergelaten. De weg naar Chena -die toepasselijk de chena hot springs road heet- lijkt hier en daar wel een achtbaan, zo golvend is het wegdek en regelmatig worden we gelanceerd. Voor ons reden om het wat rustiger aan te doen dan de toegestane 65 M/h, voor Amerikanen absoluut niet. Die racen gewoon door. Al moeten we er wel bijzeggen dat het zo rustig is op de weg, dat we maar een enkele andere automobilist tegenkomen.
Bij de Chena Hot Springs kopen we een kaartje en dompelen we ons onder in het hete zwavelhoudende water. We blijven een tijdje poedelen en besluiten dan een tijdje op het terras te zonnen. Het effect van het verblijf in het water lijkt een beetje op dat van de sauna, de temperatuur van het water is warmer dan je lichaamstemperatuur, dus je gaat ervan zweten. Dan even afkoelen buiten het water, hoewel met het zonnetje erbij er niet echt sprake is van afkoelen, dan weer het hete water in, etc., etc. Na en paar uur van dompelen en zonnen, vinden we het wel genoeg en verlaten het bad.
Bij de hot springs is ook een ijsmuseum. In een grote loods zijn twee lokale kunstenaars aan het werk. Ze maken ijssculpturen en gebruiken dit “museum” als werkplaats. Vorige keer zijn we er niet geweest, maar we besluiten om nu toch maar een kijkje te nemen. Van ruim boven de 40 graden Celsius in het bad, naar onder nul. Gelukkig hebben we warme kleren bij ons.
Binnen zijn er minder sculpturen dan we gedacht en gehoopt hadden, maar het is als tegenpool van ons dagje badderen, heel leuk. Zeker ook omdat je de ijskunstenaars aan het werk ziet.
En dan cachend richting Fairbanks, ook nu is het succes wisselend. Als het dan ook nog gaat regenen is het voor ons tijd om terug naar Fairbanks te gaan.
In ons tijdelijk verblijf ligt een maaltje halibut op ons te wachten. Steve heeft in zijn schriftje aangegeven dat we beslist een portie uit de vriezer moeten proberen, hij verwacht zijn voorraad binnenkort weer aan te vullen, dus mogen wij ruimte in de vriezer maken. Dat is niet aan dovemans oren gezegd, dus wij genieten op “ons” deck van de ondergaande zon en een lekkere maaltijd. Hoewel, ondergaande zon, dat duurt zeker nog tot middernacht en zo lang houden we het na ons dagje kuren niet uit.
